biuro.pulsmed@onet.pl
Neuropatia może także dotyczyć autonomicznej części układu nerwowego, która odpowiada za unerwienie narządów wewnętrznych. Mogą więc pojawiać się takie objawy jak zaburzenia rytmu serca, zaburzenia czynności przewodu pokarmowego i pęcherza, nadmierne pocenie, czy zaburzenia akomodacji źrenic. Należy pamiętać że polineuropatia wiąże się ze zwiększonym ryzykiem rozwoju zespołu stopy cukrzycowej, który może prowadzić nawet do amputacji kończyny.
Najistotniejszym elementem leczenia jest utrzymywanie poziomu cukru we krwi w granicach normy, poprzez stosowanie farmakoterapii, odpowiedniej diety oraz regularną aktywność fizyczną. Wskazana jest także systematyczna kontrola ciśnienia tętniczego i gospodarki lipidowej, zaprzestanie palenia tytoniu oraz spożywania alkoholu.
W walce z przewlekłym bólem oraz osłabieniem mięśni pomocna jest fizjoterapia, która obejmuje odpowiednio dobrane ćwiczenia oraz zabiegi fizykalne. Na pierwszej wizycie fizjoterapeuta dobiera rodzaj terapii, który zależny jest od poziomu zaawansowania schorzenia i problemów z jakimi zmaga się pacjent. Celem rehabilitacji w polineuropatii jest uśmierzenie bólu oraz poprawa krążenia i przewodnictwa nerwowego, utrzymanie siły mięśniowej i przeciwdziałanie zanikom mięśniowym.
W celu uśmierzenia dolegliwości bólowych wykonuje się np. prądy tens, laseroterapię czy pole magnetyczne. Zabiegi te pomagają także usprawnić proces regeneracji uszkodzonego nerwu. W leczeniu pomocne są też zabiegi z wykorzystaniem ciepła np. sollux oraz masaż wirowy.
W przypadku zabiegów z użyciem prądu należy zachować szczególną ostrożność ze względu na występujące zaburzenia czucia powierzchownego – trzeba uważać aby nie doprowadzić do poparzenia skóry – tłumaczy ekspertka z rybnickiego Centrum Rehabilitacji Puls-Med.
Odpowiednio dobrane ćwiczenia pomagają w utrzymaniu siły mięśni i przeciwdziałają ich zanikowi. Są to przede wszystkim ćwiczenia czynne, wzmacniające, ale także równoważne i koordynacyjne, poprawiające wyczucie i stabilność postawy.
- Polineuropatia czuciowo-ruchowa jest schorzeniem przewlekłym i nieuleczalnym, ale dzięki wczesnemu rozpoznaniu oraz wdrożeniu odpowiedniego leczenia możliwe jest zapobieganie pogłębianiu się uszkodzeń układu nerwowego.