Guzki w okolicach palca serdecznego? To może być choroba Dupuytrena

W przykurczu Dupuytrena pod skórą pojawiają się zgrubienia, guzki, które tworzą sznury tkankowe. Przyciągają one palce w kierunku dłoni, prowadząc do trwałego ich zgięcia. Chory z trudnością może chwytać przedmioty, a ból powoduje nawet trzymanie się poręczy w autobusie.  Jeśli zauważymy pierwsze symptomy choroby warto skonsultować się ze specjalistą, bowiem fizjoterapia ma największe znaczenie we wczesnym stadium. Wykonywane wówczas ćwiczenia pozwalają zahamować postęp choroby .

Dokładna przyczyna choroby Dupuytrena nie jest do końca poznana, ale większość badań sugeruje podłoże genetyczne i rodzinne występowanie, badana jest również teoria o pochodzeniu urazowym – wielokrotne mikrouszkodzenia, narażenie na duże, regularne obciążenia, często będące elementem pracy zawodowej, która mogą wpływać na powstanie choroby. Czynnikiem wyzwalającym może być pojedynczy uraz ręki.

Większe ryzyko zachorowania u mężczyzn

Choroba występuje dwukrotnie częściej u mężczyzn niż u kobiet i zazwyczaj po 40. roku życia.  U mężczyzn zwykle przykurcz jest bardziej zaawansowany. Najczęściej choroba dotyka palca serdecznego oraz małego. U chorych występują często dodatkowe objawy, takie jak mrowienie, uczucie drętwienia, ograniczenie czucia. Są to czynniki alarmujące, które powinny skłaniać do pilnego kontaktu ze specjalistą .

Objawy choroby

Zaniepokoić powinno m.in. sporadyczne mrowienia dłoni, zaburzenia ukrwienia – siniejące lub czerwone dłonie, uczucie zimna oraz nadpotliwość skóry dłoni. To te pierwsze objawy przykurczu Dupuytrena, która zazwyczaj pacjenci bagatelizują. Zazwyczaj pojawiają się w obu dłoniach jednocześnie, ale nasilenie może być różne. Co ważne, nie zawsze wiążą się to z bolesnością. Jednak prawie zawsze pacjent ma uczucie pewnego dyskomfortu chociażby podczas zginania palca środkowego, czy wykonywania prostych czynności jak chwytanie przedmiotów, noszenie torby z zakupami w dłoni czy w końcu nawet chwytanie się poręczy w komunikacji miejskiej. Może to być nie tylko utrudnione, ale wręcz niemożliwe do wykonania.

Trzy etapy choroby

Pierwszy to faza proliferacji, czyli to wówczas pacjent zauważa u siebie pierwsze symptomy choroby, które stanowią zgrubienia i guzki powierzchni dłoniowej.

Drugi etap to przerost rozcięgna dłoniowego, wówczas widoczne stają się podłużne pasma zlokalizowane nad ścięgnami zginaczy palców, które odpowiadają za ich przykurcz, ograniczając prostowanie.

W ostatnim trzecim stadium dochodzi do bliznowacenia zmian i utrwalenia przykurczu – powstałe zbite włókna na dłoni utrudniają jej ruchy, a nawet zamykają rękę. Pojawiają się trudności w wykonywaniu prostych czynności, takich jak zakładanie czy ściąganie rękawiczek oraz podczas wkładania rąk do kieszeni.

RTG i USG pomocne przy rozpoznaniu choroby

Zdiagnozowanie przykurczu Dupuytrena zwykle nie jest trudne. W początkowym etapie choroby może być konieczne wykonanie zdjęcia rentgenowskiego i przeprowadzenie badania USG dla zobrazowania zmian włóknistych. W bardziej zaawansowanym stadium choroby do postawienia diagnozy może wystarczyć badanie przedmiotowe (ocena wizualna, dotyk). Natomiast w leczeniu schorzenia stosuje się zabiegi operacyjne, fizjoterapeutyczne oraz terapię farmakologiczną.

Jak powstrzymać chorobę?

 Fizjoterapia ma największe znaczenie we wczesnym stadium przykurczu. Wykonywane wówczas ćwiczenia pozwalają zahamować postęp choroby. Zabiegi fizykoterapeutyczne wykonuje się również po operacji, aby zapobiec wystąpieniu powikłań, przyspieszyć proces regeneracji tkanek i powrót do pełnej sprawności.

W rehabilitacji przykurczu Dupuytrena stosuje się: nagrzewanie lampą sollux, ultradźwięki, jonoforezę (z hydrokortyzonem, jodkiem potasu, hialuronidazą), masaże, laseroterapię, ćwiczenia, wodny masaż wirowy. Bardzo dobre efekty przynosi laser wysokoenergetyczny i pole magnetyczne wysokiej częstotliwości.  Jednak dobór tych zabiegów i ilość jest indywidualnie dostosowywany przez nas, fizjoterapeutów, po konsultacji pacjenta.